15-09-2007

27. Mannenhumor vs vrouwenhumor

Ben momenteel bezig met een indrukwekkend zeg maar gerust monumentaal artikel over het verschil tussen mannen- en vrouwenhumor, dus ik vermaak me kostelijk met het gehakketak tussen Mark Rutte en Rita Verdonk. Echt, ik kom niet meer bij van het lachen: arme Mark tegen die sluwe Rita, die natuurlijk al lang en breed in het geniep met een eigen partij bezig is. Wat de feestvreugde aanzienlijk verhoogt, is dat de VVD niet mijn partij is. D66, dat is mijn partij: inderdaad, dat is om te janken. Maar hé, dat ben ik: altijd en eeuwig een zwak voor de dolende underdog. Maar ik dwaal af: mannenhumor versus vrouwenhumor, daar wil ik het over hebben.
De afgelopen tijd heb ik heel wat mannen en vrouwen het hoofd gek gezeurd, en ik kan niet anders concluderen dat mannen en vrouwen een compleet ander idee van humor hebben. Ga ik nu natuurlijk niets over verklappen, dat bewaar ik voor het artikel. Bovendien is het nog niet af.
Zelf hou ik wel van een potje humor, vooral als je erom kunt lachen. Maar het gaat nu even niet om mij, het gaat om jullie. Ik zou zo graag van jullie willen weten welke mannen en welke vrouwen jullie grappig vinden. Zouden jullie een top-3 willen maken met grappige mannen en grappige vrouwen? Er hoeven geen meterslange betogen neergepend te worden (liever niet eigenlijk), met de namen ben ik al heel tevreden. Ik zou het wel heel tof vinden als jullie, in een paar regeltjes, het verschil tussen mannenhumor en vrouwenhumor zouden willen aangeven.
En als het niet te veel werk is, zou ik ook graag willen weten hoeveel waarde jullie hechten aan gevoel voor humor als het gaat om de keuze van een partner.
Als jullie geen zin hebben, dan snap ik dat volkomen: het is tenslotte zaterdag, het zonnetje schijnt en op tv is een rechtstreeks verslag van het VVD-congres.

Dan nog een mededeling van meer huishoudelijke aard: ik geloof dat ik weet wie de winnares is geworden van de date-prijsvraag. Ja, ik ben er zowaar eruit. Ik hou de naam van de winnares nog even voor me, maar ik wil wel verklappen dat het een vrouw is geworden. En geloof me, ik ben zo blij dat ik de knoop heb doorgehakt, want ik werd knettergek van die prijsvraag. Vannacht heb ik er zelfs van gedroomd. Was geen prettige droom, helemaal niet.
In mijn droom, die ik gerust een heuse nachtmerrie kan noemen, bleek de prijswinnares een wraakzuchtige ex die nog een appeltje met me te schillen had. Maar dat wist ik niet, want ik herkende haar niet: ze had een nieuw gezicht. En ze had zichzelf ook een andere identiteit laten aangemeten. O ja, en twee nieuwe, enorm grote borsten. Gigantisch waren ze. Ik bleef er tijdens de date maar naar kijken. Dat wilde ik natuurlijk niet, want dat is onbeschoft, maar hoezeer ik mijn best ook deed om in haar ogen te kijken, het lukte me niet: ik bleef maar naar die megaborsten staren. En het rare was: ze werden alsmaar groter. Heel beangstigend, maar toch ook behoorlijk fascinerend. Het waren levende wezens. Enfin, op een gegeven moment was ik heel erg dronken (typisch weer zo’n domme droom, want ik ben wel eens aangeschoten maar nooit dronken), toen de vrouw mijn kin stevig beetpakte en mijn hoofd een eindje omhoog takelde zodat ik haar wel moest aankijken. Met haar andere hand pakte ze de huid van haar gezicht vast en trok het er in één ruk van af: onder die huid kwam het gezicht van een ex tevoorschijn. Ze lachte duivels en zei: ‘Nu ben je van mij, nu kan ik met je doen wat ik wil.’ Godzijdank werd ik toen wakker omdat ik ontzettend nodig moest plassen, maar voor hetzelfde geld had ik dit stukje niet meer kunnen tikken. Toch iets om even bij stil te blijven staan.
Een paar minuten later terug in mijn vochtige bed wist ik het zeker: straks, bij het krieken van de dag, kies ik een winnares. Punt uit.
En dat heb ik dus gedaan.

Later!
Thom

---