16-11-2007

45. Californication

Eigenlijk had ik de moed al opgegeven. Sterker, ik wist het zeker: deze herfst zou het niet meer gebeuren. Een mistroostig stemmende gedachte, want wat zijn ze eindeloos, de herfstavonden. Van pure ellende ben ik al een poëziecursus gaan volgen (vrijdagavond) en ik was me al aan het oriënteren op een handvol andere, avondvullende cursussen: 'De G-spot, mythe of onmogelijke zoektocht?' (maandagavond), 'Vrouwen begrijpen'  (dinsdagavond), 'Vrouwen kijken' (woensdagavond), 'Vrouwen ontmoeten' (donderdagavond) en 'Pompoenen pimpen' (zaterdagavond). Maar al die cursussen kunnen de pot op, want ik heb zowaar een favoriete herfst-serie gevonden. (Is het eigenlijk nog herfst? Het lijkt wel hartje winter. En ik maar denken dat de aarde opwarmt.)

Eerlijk is eerlijk, die favoriete tv-serie heb ik te danken aan lezer Nynke die me erop attendeerde. Vooral haar toevoeging dat-ie ‘zomaar over mij zou kunnen gaan’, prikkelde mijn nieuwsgierigheid. Hoewel ik ook op mijn hoede was, want de laatste keer dat iemand tegen me zei dat een personage in een tv-serie ‘zomaar mij zou kunnen zijn’ herinner ik me nog zeer levendig. Het betrof de serie ‘Will & Grace’ en ik moest van die iemand maar eens goed letten op het personage Jack, want tjongejonge die leek als twee druppels water op mij, en dan met name zijn gedrag. Ik ging er eens goed voor zitten en verrek: het was inderdaad alsof ik naar mezelf zat te kijken. Een schokkende ervaring. Wel een leuke serie trouwens, ‘Will & Grace’, alleen jammer dat die irritante, pedante, arrogante, vileine, hysterische, egocentrische, luidruchtige relnicht van een Jack erin zit. Die, hoe kan het ook anders, natuurlijk wel mijn favoriete personage is.
Will vind ik trouwens een erg aantrekkelijke man, maar dat doet er nu even niet toe. Hij schijnt overigens tegenwoordig nogal moeilijk aan de bak te komen omdat hij te veel geïdentificeerd zou worden met zijn homoseksuele personage Will. Gelul natuurlijk, Amerikanen zijn gewoon homofoob. Maar ook dat doet er nu even niet toe.

Goed, mijn nieuwe favoriete tv-serie. ‘Californication’ heet-ie, en het draait allemaal om de schrijver Hank, die wordt gespeeld door David Duchovny. (Goed om te weten trouwens dat David weer een betrekking heeft gevonden, want ik vroeg me al een tijdje af wat er toch van hem was terechtgekomen. Even terzijde: ik vraag me te veel af, denk ik wel eens. Zo worstel ik al een tijdje met de volgende vragen: Waarom zegt Humberto Tan altijd ‘goejeafent’ en krijgt hij niet één goed gelukte zin over zijn lippen? Zingt Tina Cousins nog? En Lene van Aqua? En Sabrina? En Sade? En Richenel? En Hepi & Hepie? Haalt Amy Winehouse de 25? Komt het nog goed met Britney? Waarom verft Art Rooijakkers zijn wenkbrauwen pikzwart? Is Adèle Bloemendaal nog onder ons? Waarom vind ik Loretta Schrijver toch zo leuk? Hoe ziet een dag van Kate Bush eruit? Komt Valerie Zwikker nog terug op tv? Wat doet Thomas Dolby op dit moment? En Mark Hollis van Talk Talk? En Jim Kerr van de Simple Minds? Draagt Bonnie St. Claire een pruik? Is Ronald Koeman toen nou vreemdgegaan of niet? Ben ik de enige die een afkeer heeft van Regilio Tuur? Wanneer komt de nieuwe plaat van D’Angelo eindelijk eens uit? Hoe kan Arnon Grunberg zoveel prijzen krijgen terwijl ik drie van zijn boeken voortijdig heb dichtgeslagen omdat ik ze afgrijselijk vond? Haat Arnon Grunberg zichzelf? Heeft Robert Jensen wel eens seks gehad met een echt mens? Waarmee verdient Josefine van Asdonk tegenwoordig haar geld? En Ray Slijngaard? En Sjeel van de Dolly Dots? En Nasty? En Marion van Thijn die de hoofdrol speelde in ‘De Kassière’? En Maayke Bouten die de hoofdrol speelde in ‘De Prooi’? En dat meisje dat Sylvia Sommer speelde in ‘Duel in de Diepte’? En Akkemay die in ‘Schatjes!’ zat? Waarom zit Dennis van der Geest in zowat ieder programma? Hoe is het met Seki uit De Bus? Zingt Jop nog? Hoe is het met Rob Scholte? Overweegt Ton van Royen wel eens een scheiding? Waarom slijmen al die BN-ers zo bij Wilma Nanninga? Waar zijn de borsten van Georgina Verbaan gebleven? Wat ziet David Beckham toch in Victoria? En Ruud Gullit in Estelle? Is Martin Brozius gelukkig? Gaat het wel goed met Agnetha Faltskog? Wanneer komt Fabienne de Vries in de Playboy? Waarom vertrouw ik André Rouvoet niet? Waarom vertrouw ik die hele ChristenUnie niet? Wie vertrouw ik eigenlijk nog wel? Is Connie Breukhoven frigide? Wat spoken de meiden van Wow! tegenwoordig uit? Draagt Lous Haasdijk nog altijd een bril? Waarom is Lee Towers de laatste tijd zo weinig op tv? Wat denkt Lara Flynn Boyle nou echt als ze in de spiegel kijkt? Is Bikkel straks blij met de naam die zijn vader Martijn Krabbé hem heeft gegeven? Wanneer komen Xander en Wendy weer bij elkaar? Hoe is het in hemelsnaam met Simone Walraven? Waarom heb ik zo vaak hoofdpijn?)

Enfin, nu echt mijn nieuwe favoriete serie, ‘Californication’. Hank is dus een schrijver, een schrijver die kampt met een gigantische writer’s block. Kan gebeuren, heb ik ook vrij vaak last van, maar dan ga ik gewoon een uurtje stofzuigen en geloof me dan komt de inspiratie me weer van alle kanten tegemoet. Bovendien is mijn huisje weer lekker schoon en da’s ook wat waard.
Hank gaat zijn writer’s block iets anders te lijf: hij neukt alles wat los en vast zit. (Of eigenlijk stopt hij zijn verdriet in al die vrouwen, want Hank mist zijn ex en het leven dat hij met haar en hun dochter leidde.) Da’s weer een wezenlijk verschil tussen Hank en mij: ik zuig stof, Hank zuigt iets anders.
En voor zover ik weet heb ik geen dochter.
Heimwee naar mijn ex, daar kan ik me dan wel weer iets bij voorstellen, maar dat zal ik nooit toegeven.
Hank heeft één bestseller geschreven, ik twee boekjes die voor geen meter verkopen. (Denken jullie nog aan me als jullie straks Sinterklaas- en Kerstmiscadeautjes gaan inslaan?)
Hanks bestseller is verfilmd, met Tom en Katie in de hoofdrollen. Van mijn boeken willen ze heel misschien een tekenfilm maken. Weer geen raakvlak dus.
Hank kan iedere vrouw krijgen en wipt zich suf (in de eerste aflevering, die nog geen dertig minuten duurde, telde ik vier vrouwen die met Hank van bil gingen, maar ik ben even naar het toilet gelopen dus het kunnen er ook vijf of zes zijn geweest), ik mag mijn handen dichtknijpen als ik één keer per maand een naakt vrouwenlichaam mag betasten. En maar al te vaak doet dat naakte vrouwenlichaam dat uit medelijden. Geen overeenkomst.
Hank gebruikt schaamteloos zijn faam om vrouwen in bed te krijgen, ik durf dat niet. Trouwens, ik heb geen faam. Sterker, iedereen kan zeggen dat-ie mij is.
Hank snapt de vrouwen niet, ik wel. Het is dat zittend plassen me net te veel tijd kost anders was ik zelf een vrouw geworden.
Hank beledigt vrouwen en dat pikken ze niet, vrouwen beledigen mij en dat pik ik want het is toch weer wat vrouwelijke aandacht en da's altijd meegenomen.
Hank liegt over zijn leeftijd, ik niet. Ik pas mijn leeftijd aan aan de vrouw die ik tegenkom. Is toch iets anders.
Hank heeft een bloedgeile cabrio, ik een gammele fiets.
Hank heeft een literaire agent, geen enkele literaire agent wil mij in zijn bestand.
Hank krijgt betaald voor de blogs die hij pent, mijn blogs kosten me alleen maar geld.
Hank is verzonnen, ik besta.
Dus sorry Nynke, ik vrees dat ‘Californication’ niet over mij gaat. Mocht ik willen.

Maar dat doet er helemaal niet toe, want ik heb me slap gelachen om de eerste aflevering. Vooral de twee vuistslagen van het 16-jarige grietje dat op hem 'bereed' (de schoft!) werkten danig op mijn lachspieren. En, ik geef het niet graag toe, ik was verdorie ook ontroerd. Aan het einde zat weer zo’n vreselijk kippenvel moment (flikken ze in die Amerikaanse series altijd) dat ik kan missen als kiespijn, maar ik trap er altijd weer in.
De humor is hard en messcherp, het taalgebruik is recht voor zijn raap, de plot is geweldig geschreven en er zit heerlijk veel vaart in de serie. Dat er ook nogal wat naakte vrouwen (met akelig perfecte borsten) inzitten, is mooi meegenomen op de maandagvond (hoewel ik van mening ben dat borsten moeten hangen, helemaal op maandagavond), maar de grootste troef van ‘Californication’ is David Duchovny. Altijd al graag naar hem gekeken, hoewel ik eigenlijk nooit iets van hem heb gezien. (Hij schijnt in een of andere sf-serie gezeten te hebben maar die heb ik gemist.) Duchovny is perfect gecast als de dolende single schrijver Hank die het ook allemaal niet meer weet en maar wat aankloot in de hoop dat er misschien toch nog iets goeds uit voortkomt. (Hmmm, dat herken ik dan weer wel.)

Maar weet je wat het is met een tv-serie? Daar moet je niet over lezen, die moet je gewoon kijken.
‘Californication’, maandag 22.30 uur, Comedy Central. Je hebt dus mooi het hele weekend om die zender op te zoeken.

(En Nynke, reddende engel van me: dank je.)

(En dat ik de afgelopen dagen hier geen woord heb geschreven, had niets met een writer's block te maken: was gewoon te druk met stofzuigen.)

Later!
Thom

---