03-08-2011

384. Gummbah

Een goed humeur begint bij jezelf. Een goed ochtendhumeur al helemaal. Als single moet ik alles zelf doen, dus ook het creëren van een goed ochtendhumeur behoort tot mijn dagelijkse taken. Onderschat een goed ochtendhumeur niet: het zet de toon voor de rest van de dag. Omdat ik de ochtenden voornamelijk doorbreng op mijn toilet, zet ik daar de toon voor de rest van de dag.

Omdat mijn kleinste kamertje steeds meer begon te lijken op een middelgrote bibliotheek, heb ik alle boeken en bladen opgeruimd. Het was ook dringend nodig, want gezeten op de pot kon ik mijn benen amper nog strekken - alles wat er ook maar een beetje leesbaar uitzag, flikkerde ik in mijn wc-hok. (Op het toilet heb je uiteraard geen gestrekte benen nodig, maar het gaat om het idee. Beter gezegd is: ik kon er mijn kont amper nog keren. En geloof me: een kerende kont heb je wel degelijk nodig op het toilet.)

Nadat ik alle lectuur had verwijderd, ging ik in mijn boekenkasten op zoek naar welgeteld één boek waarmee ik me kon vermaken tijdens mijn drukjes. (Gemiddelde score op een ochtend: drie keer. Niets mis met mijn darmen.) Ik keek, ik zocht, ik speurde en verdómd, op de bovenste boekenplank vond ik het: 'Het geheim van het verdwenen mysterie' van Gummbah. De titel alleen al is briljant. Ik wist trouwens niet eens dat ik dit boek in mijn bezit had, maar dat geldt voor meerdere titels. (Ik heb meteen besloten dat ik voorlopig geen nieuwe romans meer aanschaf, maar mijn romans ga herlezen. Ik heb namelijk geen flauw benul meer waar 'Zwarte honden' van Ian McEwan, 'Bewijs van ontslag' van René Stoute, 'De conformist' van Alberto Moravia, 'De pijl van de tijd' van Martin Amis, 'Zionoco' van Leon de Winter, 'De informanten' van Bret Easton Ellis, 'Mank' van Herman Brusselmans en 'De ghostwriter' van Philip Roth over gaan. Om er maar een paar te noemen. Want zeg nou zelf: het is toch hartstikke zonde om een boek maar één keer te lezen? Thrillers uitgezonderd natuurlijk, want die kun je maar één keer lezen. Of ze moeten zo goed zijn geschreven dat je ze nog een keer wilt lezen, maar zulke thrillers zijn zeer dun gezaaid. Het begrip 'literaire thriller' vind ik dan ook lachwekkend. Is een marketing trucje. Ik bedoel, een boek van Saskia Noort of Esther Verhoef een 'literaire thriller' noemen, is natuurlijk bezopen. Zet er gewoon 'thriller' of 'spannend boek' of 'roman waarin iemand lekker gruwelijk wordt vermoord' op, dat dekt de lading.) Niet zo zeiken vandaag, jongen; het is woensdag.
Maar dan mag het juist, want woensdag is de ergernis-van-de-week-dag.
Oké, zeik maar.
Al gedaan. 

Goed, sinds een paar dagen lees ik dus op mijn toilet 'Het geheim van het verdwenen mysterie' van Gummbah en ik lig/zit constant dubbel van het lachen. Dat drukt niet lekker, dat klopt, want soms klets ik zowat van de pot af, maar het is wel bevorderlijk voor een goed ochtendhumeur. En de toon voor de rest van de dag is gezet.
's Ochtends hard lachen valt trouwens helemaal niet mee, wel eens opgevallen? Je gezicht wil er (nog) niet aan. Innerlijk lach je (grinnerlijken), maar van buiten niet. Maar in de loop van de ochtend verandert dat. Weet ik nu uit ervaring. Een paar koppen koffie wil ook wel helpen.

Iedereen kent Gummbah, neem ik aan, dus ik hoef geen voorbeelden te geven van zijn absurde gevoel voor humor, maar ik doe het wel. Omdat ik het grappig vind. Jullie moeten die lelijke tekeningen van hem er zelf maar even bij bedenken. Is niet moeilijk: de vrouwen hebben hangtieten, wratten en snorren, de mannen ook.

Twee pijprokende mannen wandelen op straat. Zegt de een tegen de ander: 'Boeken over diarree moeten dun zijn.'

Een aangeklede man staat in de deur van de slaapkamer en roept tegen zijn vrouw die in bed een boek ligt te lezen: 'En dat noemt zich hoer!'

Een man en een vrouw zitten aan tafel. Ze hebben net gegeten. Zegt de man: 'En omdat het eten best lekker was, ga ik vanavond eens niet naar de hoeren, schat.'
Zegt de vrouw: 'Oh Henk! Wat romantisch!'

Twee boksers staan in de ring tegenover elkaar. Onderschrift: De dyslectische bokser las gnast in de ogen van zijn rivaal.

Een man zit in een stoel tv te kijken. Achter hem staat zijn zoontje. Het zoontje zegt: 'Pap, ik ben homofiel.'
De vader zegt: 'Nou, laat maar eens wat zien, jongen.'

Een man en vrouw liggen in bed. De man rijt tegen de rug van de vrouw aan, ook likt hij haar schouder. Zij zegt: 'Niet doen, Anton. Ik ben geil en dat wil ik graag zo houden.'

Twee mannen staan in een kroeg. Een man heeft een nachtkastje onder zijn arm. Hij zegt: 'Wakker worden in een vreemd bed vind ik geen ramp, zolang het maar naast mijn eigen nachtkastje is.'

Een jongen staat naast een boom. Onderschrift: Kaftan Afdan, enkele minuten voordat hij wereldberoemd werd.

Een gynaecoloog trekt het hoofd van een baby uit een vagina. Het is het hoofd van Mickey Mouse. De gynaecoloog zegt: 'Nou mevrouwtje, die op voorhand verzonnen namen mag u vergeten.'

Twee mannen staan op straat. Een man staat hand in hand met zijn lelijke dochter. Hij zegt: 'Incest? Ik moet er niet aan denken!' 

Een arts en een oude vrouw staan in een ziekenhuiskamer. Achter hen ligt de echtgenoot van de vrouw in een bed. Zegt de arts tegen de vrouw: 'Eerst maar even het goede nieuws: met mij gaat het geweldig.'

Een man en een vrouw zitten naar de tv te kijken. Achter hen staat hun zoontje. Hij heeft zijn duim omhoog, naast hem staat een koffer. De vrouw zegt tegen haar man: 'Waarom staat die zoon van jou niet gewoon langs de snelweg te liften??'
Zegt de man terug: 'Ja, ja... Nu is het opeens míjn zoon!'

Een dikke jongen staat aangekleed aan de rand van de zandbak. Drie dunne jongens zitten bloot in de zandbak. Onderschrift: Als zijn vriendjes hongersnoodje speelden, mocht Henkie niet meedoen.

Een man staat bij de slager. Hij zegt tegen de slager: 'Zegt 't me maar ronduit, dokter: ben ik dement?'

Een man zit op zijn knieën op de tafel van de dokter. Zijn broek heeft hij uit, de dokter maakt zich gereed voor anaal onderzoek. Zegt de man: 'Let maar niet op de rommel.' 

Later!
Thom          

---